Smíðað í Flugsafninu: Avro 504K

[Gaui]

Ég er önnum kafinn þessa daga að setja festirörin í vængina. Mér tókst að fara langt með efri vænginn um daginn. Ég er ekki búinn að líma rörin í, en vængurinn virðist bara nokkuð stór þegar hann er settur svona saman:



Meira um þessa aðgerð seinna.

[Gaui]

Enn í stélinu, og nú eru það stífurnar undir því. Þær eru tvær og eru nokkuð efnismiklar vegna þess að það var ekki hægt að setja stífur eða bönd ofan frá. Ég bjó til tiltar spangir úr stáli sem ég skrúfaði á stélflötinn og undir skrokkinn og svo sagaði ég niður 10x10 mm harðvið til að setja á milli þeirra:



Síðan gerði ég raufar í harðviðar listana sem spangirnar gátu runnið í:



Síðan voru stífurnar gróflega formaðar og að lokum límdar með tveggja þátta lími sem límir stál (JB Weld).



Þetta ætti að halda.

[Gaui]

Ýmislegt:

Álrörin komin í skrokkinn og efri vængmiðjuna. Það er mikilvægt að fara varlega með svona þunn álrör og alls ekki þröngva þeim neitt sem þau vilja ekki fara. Ef það er gert, þá bara bogna þau og örlítil sveigja kemur í veg fyrir að koltrefjarörin passi í. Þú mátt spyrja mig hvernig ég veit þetta.




Nokkrir meðlimir Þristavinafélagsins komu til að gera Þristinn kláran. Þeir ætla að fljúga honum suður til Reykjavíkur svo hann geti tekið á móti þristunum sem eru á leið til Englands og Frakklands á D-Day hátíðina.

[Björn G Leifsson]

Mér skilst það sé ekki oft sem Gaui yfirgefi Eyjafjörðinn, en í dag var Gaujalaust í höfuðstað Norðurlandsins



Mér sýnist þetta bara gangi vel

[Gaui]

Það er dálítið langt síðan ég setti inn myndir og upplýsingar hér og því ekki úr vegi að bæta úr því núna. Hér eru nokkrar myndir af því sem gerðist í júní.

Ég teiknaði upp hjólastellið svo hægt væri að smíða það og fann svo til allt það efni sem þurfti til að raða því saman.


Bendi var fenginn til að sjóða stellið saman, bæði vegna þess að hann á græjur sem þarf til þess og hann kann að nota þær. Eftirlitið er samt alltaf á staðnum.


Bendi notaði bæði silfursuðu og rafsuðu.


Seinna meir settist Mummi með stellið og fullt af sandpappír og hreinsaði upp allt gjall sem hann fann.


Á Jónsmessunni var flugdagur í safninu og þá var módelinu stillt upp með vængina og stélið á. Ég setti mótorinn líka framaná, límdi gerfimótorinn á með límbandi og vélarhlífina á. Tommi lánaði okkur spaða sem passar (hann var ekki kominn þegar þessi mynd var tekin) og þá fór að verða ljóst hversu ógurlega stórt þetta módel er. Eitt sem kom skemmtilega á óvart er að, eins og það er núna, þá er módelið nefþungt! Ég þurfti að binda það niður að aftan til það húrraði ekki á nefið fram af borðinu.


Þá er komið að því að festa vængina á. Ég límdi 6mm krossviðarstykki á rifin þar sem stífurnar eiga að koma.


Festingar fyrir stífurnar verða svona stálplötur, 20mm á breidd og 1mm á þykkt. Ég sagaði svo rauf í stífurnar sem gengur upp á plöturnar.


Ég boraði tvö göt á stálplöturnar og síðan í gegnum rifin. Svo festi ég stálplöturnar með M3 boltum og nælon róm. Ég límdi 2mm léttkrossvið á rifin í kringum stálplöturnar.


Ég notaði handfræsara (Proxxon) til að gera rifur í stálfittings sem fylgdi með í kittinu og þetta setti ég svo upp á stálplöturnar eftir að hafa beygt vírafestingarnar í rétta átt.


Svo kom stífan upp á stálplötuna ...


... og M3 bolti í gegn til að halda henni. Nú vantar bara að rúnna stífurnar og setja kopar rör upp á endann, sem síðan festist við vírafittingsinn.


Hérna er þá vinstri vængurinn búinn að fá allar sínar stífur og bíður bara eftir víraverkinu.


Það er stundum gott að vera á flugsafni að smíða, því þá getur maður notað safngripina í kringum sig sem frálagsborð.

[stebbisam]

Gaman að fylgjast með fyrir okkur sem erum bara með þumalfingur. Þetta verður listaverk, allavega stórt lista-verk

[Gaui]

Allar flugvélar þurfa flugmann og við ákváðum að nota flugmann frá Aces of Iron.



Þessi kall er að vísu ekkert líkur Cesil Faber:



En Mummi fór höndum um hann og gerði hann eins líkan Cecil og mögulegt var.



Það sem þurfti aðallega að gera var að skafa af honum flughjálminn, setja sixpensara í staðinn og búa til eyru. Það er að sjá sem Mumma hafi bara tekist vel upp.