Hvaða rella skyldi þetta vera?

[Árni H]

Arrrr - þetta er alveg að koma... pirrandi maður... :/

[Sverrir]

Treysti á þig

[Árni H]

Nú segi ég eins og í þeim gagnmerka þætti Kontrapunkti:

Við förum í langa ferð... vestur um haf og stöldrum við í maí 1938.
Þar voru menn að glíma við sérlega óstöðuga vél fyrir flotann.
Ekki satt?;)

Kveðjur,

ÁHH

[Sverrir]

Dagsetningin er ekki alveg rétt skv. þeim heimildum sem ég hef um umrædda vél. Sendu línu með nafninu í tölvupóst til mín.

[Björn G Leifsson]

Þetta er nær því sem maður kannast við:


Hjósastellið er eins og út úr kú enda misheppnað. Var miður þekkt á því formi.


Þarna eru líka merkingarnar ærlegri

[Sverrir]

Árni er lýstur sigurvegari Hann var með dagsetninguna sem skrifað var undir samning um smíði á vélinni en ég var með reynsluflugið(6.október 1939) í huga.
Viltu ekki birta það sem þú sendir mér í tölvupóstinum Árni það var svo skemmtileg lesning?

Árni nefndi Curtiss model 82 sem er nógu nákvæmt fyrir mig. Nafnið er s.s. nákvæmlega Curtiss SO3C-1 Seamew. Vélin var upprunalega kölluð Seagull af flotanum(USN) en Fleet Air Arm(FAA) nefndi hana Seamew og flotinn tók það svo upp síðar meir.
Bretarnir fengu um 250 stykki af vélinni, fyrstu vélarnar komu í mars 1943, og var hún ætluð til notkunar á flugmóðurskipum en komst aldrei í notkun(operational service) og var að lokum lýst úrelt í september 1944.

það var kannski dálítið kvikindislegt af mér að birta hana í breskum merkingum en það gerði þetta bara meira spennandi, ekki satt

En Björn kom fast á hæla Árna og verður spennandi að sjá hvað gerist í næstu keppni

[Björn G Leifsson]

Döhhh. Ég vissi ekki að það væri keppni Þá hefði ég lagt mig fram
Curtiss SO3C Seamew var víst drasl. Samt voru framleiddar 800 stykki. Nafnið jafn ljótt og vélin sjálf.
Það er alveg merkilegt hvað það fer saman, falleg vél og góðir flugeiginleikar. Sjáiði bara vél eins og F4U Corsair sem líka er með óvenjulega vængi og berið saman við "Sæmjálmið". Corsairinn er af sumum sagður besti WWII fighterinn þó um það deili þeir lærðu eins og gefur að skilja.

Hvað er líka tignarlegra en fallegir vængendarnir á mörgum nútímaflugvélum? Þetta eru flugfræðilega vandlega hönnuð stykki og útkoman er augnayndi.

Vængendarnir á Sæmjálmu eru kannski tilraun til að laga vondan (snappandi?) væng (mín ágiskun). Spurning hvar þeir fengu hugmyndina. Winglets ("Vænglingar"?) voru reyndar til umræðu á 19. öld þegar menn voru að skoða fuglsvængi en það var ekki fyrr en á 8. áratugnum sem NASA þróaði Vængenda sen drógu úr dragi með því að minnka hvirflana sem myndast við beinan vængenda. Drifkrafturinn bak við þá þróun var hækkandi eldsneytisverð.
Nú ætla ég að fá að koma með gátu á eftir. Þarf bara að finna góða mynd af einu af uppáhöldunum mínum.

[Björn G Leifsson]

Sjá hvort þessi er nógu erfið.

[Árni H]

Sælir!

Tjahh... keppnin er að minnsta kosti í góðu! Sverrir, ég man bara ekkert hvað ég skrifaði um Curtisinn - þú verður bara að senda mér það aftur svo ég geti sent aftur á þráðinn...:rolleyes:

En vélin hans Björns. Já, nú förum við í enn lengra ferðalag hinum megin á hnöttinn...

Ég held við fyrstu sýn að þetta sé Commonwealth CA 12 Boomerang, vél sem Ástralir hönnuðu og smíðuðu á mettíma í seinna stríði. Hún reyndist líka bara furðu vel móti japönsku vélunum.

[Björn G Leifsson]

Auðvelt fyrir þá sem þekkja hana
Boomeranginn hefur verið í uppáhaldi hjá mér síðan ég var smástrákur og bjó til plastmódel af henni.
Þessi á myndinni mun vera nýuppgerð.

Fyrst þessi var svona fljót að þekkjast þá er hér mynd sem ég rakst á sem ætti að þurfa virkilegan nörd til að geta sagt hvaða flugvél þetta er.
(Ég hugsa að ég hefði sagt pass, en svarið ætti að vera svona "já auðvitað" upplifun. Sagan tengist okkur á vissan hátt gegnum grannþjóðir okkar.)