Flugmódelspjallið - flugmodel.net

Skúrkarnir eru búnir að vra "duglegir" undanfarið og hér eru myndir því til sönnunar:

Vængstífur á TF-ÁST eru að sjá dagsins ljós, sem og hugsanleg klæðning á vængina: ál.




Mummi gerði skemmtilega hluti með smá krossvið, segulstál og rofann á El-Stikkó.
Svo málaði hann augun upp á nýtt:





Gamli skúrkur átti smá eftir af epoxýi og til að þurfa ekki að henda því málaði hann nefið á módelinu hans Árna.


Árni er í önnum að klæða téð módel, en eitthvað virðast hæðarstýrin þvælast fyrir honum.


Hér er kvikmynd sem lýsir því hvernig nýjar uppgötvanir eru gerðar:

Sælir og blessaðir. Mikið er gaman að sjá þessar myndir og lesa textann. Var að dást af módelinu hans Árna. Eru bullumótorar tréspíra og bensín alveg úr sögunni í dag 2019? Er meiri hluti flugmódela orðin með rafmagnsmótorum? Hef verið frá sportinu í hvað 13 ár, hef sennilega misst aðeins úr

Bara pínku pons en nú er bara að bíta í skjaldarrendur og snúa fjórefldur til baka!

Kominn tími á vídeó:


Svo er einn góður sem ég rakst á...

Það er nýtt raðsmíðaverkefni á stokkunum að Grísará. Við völdum okkur flugvélar frá þrem mismunandi þjóðríkjum og pöntuðum smíðasett.





Það var skálað í guðaveigum fyrir upphafi nýs raðsmíðaverkefnis.


Framtíðin er rósótt!

Framtíðin er komin. Á meðan á biðinni stendur (aðventa = bið) ætlum við að setja saman þrjár þotur.

Við erum byrjaðir.

Árni ætlar að setja saman Rúðsnenska Mig þotu


Gaui smíðar Brandarískan Phantom


Mummi gerir Breiskan Hunter


Hluti fyrrverandi í Vofuna (ég gúglaði orðið "former")


Árni gleymdi teikningunni heima


Mummi byrjaður að taka efnið til


Vofan að skríða saman: það er ekki mikið efni í þessu.


Mummi skoðar leiðbeiningarnar


Á meðan límir Gaui fyrstu líminguna


Árni gleymdi teikningunni heima


Ta-daaaa!


Þessir listar voru ekki alveg löglegir


svo ég varð að búa til nýja.


Aðdáandinn kominn í Hönterinn (fan = aðdáandi skv. Gúgul)

Smá leiðrétting: "aðventa" þýðir víst ekki "bið", heldur "koma", eins og kemur fram í kvikmyndinni Hopla på sengekanten: "Já! já! já! ég er aðventa!" Fylgjendur eru beðnir afsökunar á þessum ranga misskilningi.

Núna mundi Árni eftir teikningunni:



Vofan er að skríða saman. Skrokkurinn er tvöfaldur.


Knýrörin eru gerð úr pastfilmu. Hér er rörið hans Mumma.


Mummi setur aðdáandann í skrokkinn


Þetta lítur út eins og það ætli að virka


Árni finnur þá hluta sem hann þarf að nota ...


og límir ...


á meðan Mummi kemur aðdáandanum og rörinu hans fyrir í skrokknum.


Aðdáandinn hans Árna á að vera þarna. Hann er fyrr á ferðinni en í Veiðimanninum og Vofunni.


Árni gerir rauf fyrir rafmagnsvírana og Mummi fylgist með af áhuga.


Veiðimaðurinn að verða tilbúinn undir klæðningu á skrokkinn.


Skrokkurinn á vofunni að skríða saman: ömmur skrýtinn í laginu.


Eftirlitshundurinn Freyja ekki sérlega ánægð með Miguna.

Enn eru skúrkar stoltir af sunnudeginum sínu. Við komum miklu í verk og þotuskrokkarnir eru farnir að líta út eins og þetta muni virka.

En fyrst var komið að því að Toný Nijhuis segir okkur að athuga hvort mótorarnir virka. Þeir eru, semsagt, allir komnir í skrokkana, og ef þeir ekki virka, þá gæti orðið verk að ná þeim út aftur til að skipta. Við lóðuðum tengi á alla enda úr hraðastillum sem við fundum og hér sést Mummi gæla við sinn. Getur einhver séð hvað (ef nokkuð) hann er að gera vitlaust?


Og þegar allt var komið saman, þá þurfti að sjá hvernig svona aðdáandi virkaði á fullu blasti. Árni fórnaði sér:


Þá er komið að yfirlitsmyndum um hvernig smíðinni farnast:

Mummi límir hliðar utan á Veiðimanninn:


Gaui setur yfir- og undirborð á Vofuna:


Og Árni setur langbönd í Miguna:


Þegar búið er að jóðla lítrum af sekúndulími á puttana á sér, þá er gott að nota P80 sandpappír til að ná því af aftur


Vofan að taka form. Hún lítur út eins og tindabykkja í augnablikinu, en það er verið að beygla balsa sem kemur ofan á loftinntökin og svo þarf að hefla eins og enginn sé morgundagurinn.


Árni límir saman plaströrið aftan á aðdáandann. Það sem virkar best á glæruplastið sem við notum er ál-límband.


Svo þarf að festa rörið í skrokkinn og Árni gerir það með hitalími. Hitalím er annars lítið notað í flugmódelsmíði.


Árni er ekki að stjórna Synfóníuhljómsveit Norðurlands á þessari mynd, hann er að reyna að losa sig við aukaverkanir af hitalími: örfína þræði sem líkjast englahári og vilja festast alls staðar og hvergi og þvælast fyrir þegar þeir geta.


Mummi notaði tækifærið til að prófa að nota Veiðimanninn eins og ástralskt hljóðfæri:

[quote=Gaui]Við lóðuðum tengi á alla enda úr hraðastillum sem við fundum og hér sést Mummi gæla við sinn. Getur einhver séð hvað (ef nokkuð) hann er að gera vitlaust?[/quote]

Fer ekki lítið fyrir herpihólk hjá kallinum.

Við höldum áfram, en Mummi er fjarri góðu í dag. Árni skellti sér í skóbúnað sem hann er vanur frá Grænavatni.


Ég þarf að setja balsa á hliðarnar á Vofunni, en þeir þurfa að vera bognir í allar áttir. Ég byrjaði á því að vefja þeim um tré skaft.


Svo er hægt að bera þá við og líma.


Auðvitað passa þeir ekki. Tony segir vera mát fyrir þessar hliðar á teikningunni, en það er sama hvernig ég gái, ég finn það ekki. Þá er bara að fylla í rifuna með smá balsa.


Nú segir Tony að ég skuli rúnna skrokkinn.


Það kemur svo mikið af riki að það er betra að setja á sig varnir.


Á meðan er Árni að líma hliðarnar á Miguna, þó ekki án áfalla.


Aftur þarf að væta balsann svo hann leggist sæmilega.


Eða gegnbleyta hann.


Og svo er bara að nota nóg af klemmum á meðan hann límir.


Síðasta handtak kvöldsins er að búa til nef á vofuna og líma það fast.