Það eru ekki margar stéttir manna hverra heiður liggur í því að geta hnýtt örruggan hnút, sjómenn eru að sjálfsögðu ein slík stétt en færri vita að skurðlæknar verða að geta hnýtt fullkomlega örugga hnúta.
Ég ólst upp við mikla virðingu fyrir hnútalistinni og í skátunum voru fáir sem skákuðu mér í hnúta- og splæsingalist. Þótt flokksforinginn hafi síðar gerst klám-ritstjóri þá er það önnur saga og þið verðið að trúa mér, það var fagmennska í þeim flokki.
Síðar hef ég lagt minn faglega heiður í að kenna og ástunda fullkomna hnútalist í mínu fagi. Um það geta ótal unglæknar vitnað, sem farið hafa utan til frekara náms að ég hef lagt alla áherslu á vönduð vinnubrögð að þessu leyti.
En nú er þessi heiður þrotinn. Æra mín er fyrir bý. Ég hef gerst sekur umm hinn eina og endanlega glæp hnútalistamannsins, að hnýta illa gerðan hnút.
Í gær kveldi eftir yndislegt kvöld að Hamranesi við hinar skemmtilegustu flugæfingar, flýtti ég mér að ganga frá flugtygjunum.
Vegna plássvandræða hef ég fundið þá snjöllu lausn að hengja ýmislegt plássfrekt neðan í bílskúrsloftið svo sem reiðhjól og flugtygi.
Í þetta sinn notaði ég í kæruileysi svo kallaðan "réttan hnút" til þess að bregða snærinu utanum efri vænginn á Ultumate tvíþekjunni góðu, rétt eins og ég sé að hann Ágúst gerir í nýja flugskýlinu sínu við svipaða vél:
Venjulega nota ég hnút sem kallast pelastik til þess að hnýta svona lykkjur en í þetta sinn brá ég sem sagt "réttum hnút" og í þokkabót lauslega, án þess að gæta að því að tampurinn var trosnaður og stuttur, sem eflaust átti sinn þátt í þeirri ógæfu sem síðar dundi yfir.
Nú,,, í dag, eftir alveg sælgætisgóða Hrefnusteik fór ég út í skúr til að huga að rafgeyminum í Ultimate og hugðist fíra henni niður úr loftinu og "sækla" rafhlöðuna í henni, sem orðin er eitthvað þreytt held ég.
Nú ég byrja að losa bandið þar sem það er hnýtt fast og um leið og ég byrja að fíra vélinni niður, gefur hnúturinn sig og þessi ágæta vél skellur á gófið úr um tveggja metra hæð.
Til allrar hamingju er þetta vel viðgeranlegt:
Jáhhááá.. þá er bara að far að gera við... enn eina ferðina....
