Flugmódelspjallið - flugmodel.net

Að hnýta hnút getur virst lítilfjörlegt og auðvelt. Flestir leiða þó ekki hugannað því hversu einn hnútur getur skipt sköpum í lífi fólks. Hvernig vel hnýttur hnútur getur bjargað mannslífi og á móti, hversu mikilli ógæfu illa hnýttur hnútur getur valdið.

Það eru ekki margar stéttir manna hverra heiður liggur í því að geta hnýtt örruggan hnút, sjómenn eru að sjálfsögðu ein slík stétt en færri vita að skurðlæknar verða að geta hnýtt fullkomlega örugga hnúta.
Ég ólst upp við mikla virðingu fyrir hnútalistinni og í skátunum voru fáir sem skákuðu mér í hnúta- og splæsingalist. Þótt flokksforinginn hafi síðar gerst klám-ritstjóri þá er það önnur saga og þið verðið að trúa mér, það var fagmennska í þeim flokki.

Síðar hef ég lagt minn faglega heiður í að kenna og ástunda fullkomna hnútalist í mínu fagi. Um það geta ótal unglæknar vitnað, sem farið hafa utan til frekara náms að ég hef lagt alla áherslu á vönduð vinnubrögð að þessu leyti.

En nú er þessi heiður þrotinn. Æra mín er fyrir bý. Ég hef gerst sekur umm hinn eina og endanlega glæp hnútalistamannsins, að hnýta illa gerðan hnút.

Í gær kveldi eftir yndislegt kvöld að Hamranesi við hinar skemmtilegustu flugæfingar, flýtti ég mér að ganga frá flugtygjunum.
Vegna plássvandræða hef ég fundið þá snjöllu lausn að hengja ýmislegt plássfrekt neðan í bílskúrsloftið svo sem reiðhjól og flugtygi.
Í þetta sinn notaði ég í kæruileysi svo kallaðan "réttan hnút" til þess að bregða snærinu utanum efri vænginn á Ultumate tvíþekjunni góðu, rétt eins og ég sé að hann Ágúst gerir í nýja flugskýlinu sínu við svipaða vél:



Venjulega nota ég hnút sem kallast pelastik til þess að hnýta svona lykkjur en í þetta sinn brá ég sem sagt "réttum hnút" og í þokkabót lauslega, án þess að gæta að því að tampurinn var trosnaður og stuttur, sem eflaust átti sinn þátt í þeirri ógæfu sem síðar dundi yfir.

Nú,,, í dag, eftir alveg sælgætisgóða Hrefnusteik fór ég út í skúr til að huga að rafgeyminum í Ultimate og hugðist fíra henni niður úr loftinu og "sækla" rafhlöðuna í henni, sem orðin er eitthvað þreytt held ég.
Nú ég byrja að losa bandið þar sem það er hnýtt fast og um leið og ég byrja að fíra vélinni niður, gefur hnúturinn sig og þessi ágæta vél skellur á gófið úr um tveggja metra hæð.






Til allrar hamingju er þetta vel viðgeranlegt:


Jáhhááá.. þá er bara að far að gera við... enn eina ferðina....

Æji þetta hefur verið gremjulegt

Ææ, alltaf leiðinleg þessi bílskúrskröss :/

Það kemur upp í huga mér setning sem einn félaginn lét uppúr sér eitt sinn á sandbreiðunni við Hrafnagil í Eyjafirði um árið þar sem att var til kappaksturs þar til gerðra kappakstursbíla, þegar einn bíllinn snérist hálfhring af leið, kútveltist fleiri veltur og tætti allt lauslegt utan af bifreiðinni í allar áttir; ÞETTA MÁ LÍMA...!

Já Björn svona kallast á slæmri Íslensku "BÖMMMMMER"
Ég finn sko til með þér.

Þakka samúðina félagar. Skemmdirnar á vélinni eru viðráðanlegar og hefði þetta gerst við heiðarlegar flugathafnir þá hefði maður sennilega bara verið stoltur af að ekki hefði verr farið.... en að verða fyrir þeirri niðurlægingu að krassa í bílskúrnum vegna lélegrar hnýtingar

Ojæja.
En vitiði hvað var það fyrsta sem kom upp í hugann? Hehe... Það var hugsunin: "hvað get ég nú fengið mér skemmtilegt í staðinn fyrir þennan flísahaug"

Tja, fjögurra hreyfla Herkúles, þykist vita að Þröstur eigi einn svoleiðis handa þér

Ég vona að það sé betri hnútar notaðir þegar þú tjaslar mann saman á lasarettinu.

Úff fúlt krass!

En má laga

Leitt að sjá hvernig vélin fór. Lenti sjálfur í svipuðu fyrir mörgum árum, en þá slitnaði bandið fyrirvaralaust.

Það er sko alls enginn rembihnútur notaður á efstu myndinni. Ekki heldur snæri. Ef grannt er skoðað sést að Stearman er hengdur upp í 1,5 mm ídráttarvír; gulgrænan jarðvír. Enginn hnútur, bara snúið örlítið saman.